David Ricks – Σκέψεις για τον Καβάφη και το ελληνικό επίγραμμα

David Ricks «Μιά ἀμυδρή γλύκα στό ἀτέρμονο ἀπομεσήμερο»; Σκέψεις γιά τόν Καβάφη καί τό ἑλληνικό ἐπίγραμμα* ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΕΙΡΗΝΗ ΛΟΥΛΑΚΑΚΗ-MOORE   Ὁ Καβάφης εἶχε ἐπενδύσει πολλά στήν καλά θεμελιωμένη ἀξίωση τοῦ συνεχιστῆ – ἤ καλύτερα τοῦ ἐμψυχωτῆ– τῆς ἀλεξανδρινῆς παράδοσης, ὅπως αὐτή τή βρίσκουμε βολικά ἐμφιαλωμένη γιά τούς μεταγενέστερους στήν Παλατινή Ἀνθολογία.[1] Παρ’ ὅλ’ αὐτά, ἡ…

Γιάννης Δούκας – Με λυρισμό προσωπικό και ανένταχτο

ΜΕ ΛΥΡΙΣΜΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΚΑΙ ΑΝΕΝΤΑΧΤΟ Ἀργύρης Χιόνης, Ὅ,τι περιγράφω μέ περιγράφει, Γαβριηλίδης, Ἀθήνα 2010 Δωδέκατη συλλογή γιά τόν Ἀργύρη Χιόνη (γενν. 1943), ἕξι χρόνια ἔπειτα ἀπό τήν προηγούμενη ποιητική του κατάθεση (Στό ὑπόγειο, Νεφέλη, 2004). Ἐντατική καί πολύπλευρη ἡ ἐνδιάμεση λογοτεχνική του δραστηριότητα: μεταξύ ἄλλων, ὁ Χιόνης ἐξέδωσε συγκεντρωμένο τό ποιητικό του ἔργο ἀπό τό…

Γαλάτεια Δημητρίου – Melencolia I

Γαλάτεια Δημητρίου Melencolia I   «ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΖΥΓΙΖΟΥΝ ΔΙΠΛΑ» ὅταν εὐρύχωρα ὁ ἐφιάλτης διαρκεῖ δέν ἀποτρέπω τήν κραυγή οὔτε τήν ἄφεση κλεῖσε παντοῦ, συμβούλεψα, καί πλήθυνα ἀγγίζοντας τό γράμμα: τό μελάνι κυκλώνει ἀδέκαστα χέρια σβήνουν κι ἄς τά συλλάβισα κι ἐγώ πού περπατάω ἀέρα θέλω νά σ’ ἐκδικηθῶ βαθύτατα γιά ὁτιδήποτε ἔχει βάρος…

Χρύσα Φραγκιαδάκη – Δική του: με το Δικαίωμα της Λευκής Επιλογής

Δική του – μέ τό Δικαίωμα τῆς Λευκῆς Ἐπιλογῆς (μέ ἀφορμή τό ποίημα τοῦ Billy Collins «Taking off Emily Dickinson’s clothes») Ἡ Ἔμιλυ Ντίκινσον (Emily Dickinson), τό σημαντικότερο μυαλό πού ἐμφανίστηκε ἀνάμεσα στούς Δυτικούς ποιητές τούς τελευταίους περίπου τέσσερις αἰῶνες κατά τόν Χάρολντ Μπλούμ (Harold Bloom), δέν εἶχε δημοσιεύει ὅσο ζοῦσε παρά ἑπτά ποιήματα –…

T.S. Eliot – Τέσσερα κουαρτέτα: «Burnt Norton»

T.S. Eliot Τέσσερα κουαρτέτα: «Burnt Norton» ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΧΑΡΗΣ ΒΛΑΒΙΑΝΟΣ   Ολοκλήρωσα πρίν μερικούς μῆνες τή μετάφραση τῶν Τεσσάρων κουαρτέτων τοῦ Τ.Σ. Ἔλιοτ, ἔργο τό ὁποῖο μέ ἔχει ἀπασχολήσει πάνω ἀπό δύο δεκαετίες. Ἀνέβαλα διαρκῶς νά καταπιαστῶ μαζί του, καθώς ἄλλοι (ἀγαπημένοι) ποιητές, Ἀμερικανοί κυρίως καί μή (Γουίτμαν, Μπλαίηκ, Πάουντ, Στῆβενς, κάμμινγκς, Ἄσμπερυ, Κάρσον, Λόνγκλεϋ), διεκδικοῦσαν…

Ελπίδα και παραίτηση: Johann Wolfgang Von Goethe – Μινιόν

Ἐλπίδα καί παραίτηση Ἐπιλογή ἀπό τή γερμανόφωνη ποίηση τοῦ ὕστερου 18ου καί τοῦ 19ου αἰώνα [Ἄιχεντορφ, Γκαῖτε, Κέρνερ, Σίλερ, Χάινε, Χαίλντερλιν κ.ἄ.] Ἀφιέρωμα ΕΙΣΑΓΩΓΗ-ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΛΕΝΙΑ ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ   Ιδεαλισμός, ἐξερεύνηση τοῦ ἀκραίου, πόθος γιά ἐλευθερία καί ἀγάπη γιά τό ἀνέφικτο καί τό παράδοξο διαπνέουν τούς γερμανόφωνους ποιητές τοῦ ὕστερου 18ου καί τοῦ 19ου αἰώνα:…

Kiki Dimoula portrait photo

Άλκηστις Σουλογιάννη – Πολυεπίπεδη γραφή: Κική Δημουλά, «Τα εύρετρα»

ΠΟΛΥΕΠΙΠΕΔΗ ΓΡΑΦΗ Κική Δημουλᾶ, Τά εὕρετρα, Ἴκαρος, Ἀθήνα 2010 «Κάποτε λήγει τό συμβόλαιο μέ τή γέννησή μας. / Ὅσο ζοῦσε καί ἡ μάνα μας ὅλο καί τό ἀνανέωνε / καθώς μᾶς ἔντυνε παιδιά στό βλέμμα της ἀκόμα / – ταμένα στό ἀμετάβλητο μᾶς εἶχε» (Χαῖρε ποτέ), «εἶδα κι ἐγώ ἕναν Κένταυρο… / Ἦταν ἀπό τή…

Μαρία Τοπάλη – Η (ελληνική) ποίηση: κάτι σαν… χόμπι;

Ἡ (ἑλληνική) ποίηση: κάτι σάν… χόμπι;   Ἄς ξεκινήσουμε ἀπό τό ἐρώτημα τοῦ τίτλου: Ἡ σύγχρονη ἑλληνική ποίηση εἶναι ἄραγε κάτι σάν «χόμπι», τουλάχιστον ἄν λάβει κανείς ὑπόψη τήν ὑλική καί ἠθική ἀποτίμησή της; Εἶναι ἕνα εὐγενές «πάρεργο», ὅπως θά λέγαμε, μέ μιά κρυμμένη, ἴσως, δόση περιφρόνησης; Πόσες καί ποιές συντεταγμένες ὁρίζουν μιά τέτοια διαπίστωση…

Matthew Hollis

Matthew Hollis – Ας βρέχει η βροχούλα

Matthew Hollis Ἄς βρέχει ἡ βροχούλα   ΕΙΣΑΓΩΓΗ-ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΧΡΥΣΑ ΦΡΑΓΚΙΑΔΑΚΗ   Ο Μάθιου Χόλλις συγκαταλέγεται ἀνάμεσα στούς σημαντικούς ἐκπροσώπους μιᾶς νέας γενιᾶς Βρετανῶν ποιητῶν. Γεννήθηκε τό 1971 στό Νόριτς καί φοίτησε στά Πανεπιστήμια τοῦ Ἐδιμβούργου καί τοῦ Γιόρκ. Ζεῖ στό Λονδίνο καί ἐργάζεται στόν ἐκδοτικό οἶκο Faber and Faber ὡς ἐπιμελητής στόν τομέα τῆς ποίησης.…

Ξένοι μελετητές και συγγραφείς για τον Όμηρο: George Steiner – Ὁ Ὅμηρος καί οἱ ὁμηριστές

George Steiner Ὁ Ὅμηρος καί οἱ ὁμηριστές [Επιμέλεια αφιερώματος: Χάρης Βλαβιανός / Μετάφραση: Νίνα Μπούρη]   Ὅταν ἤμουν παιδί, ἔτυχε κάποτε νά βρῶ μπροστά μου ἕνα ἀπό ἐκεῖνα τά ἐρωτηματολόγια πού ρωτοῦν ποιές ἱστορικές προσωπικότητες θά ‘θελα περισσότερο νά γνωρίσω. Ἀπάντησα τόν Ὅμηρο, τόν Χριστό καί τόν Σαίξπηρ. Ὄχι ἀπό καμιά πρώιμη μεγαλομανία, ἀλλά γιατί…