Postscript: Writing After Conceptual Art

Μάρα Ψάλτη – Σχόλια στην τυπολογία της νεοελληνικής ρίμας. Η περίπτωση του Νάσου Βαγενά

Μάρα Ψάλτη Σχόλια στήν τυπολογία τῆς νεοελληνικῆς ρίμας Ἡ περίπτωση τοῦ Νάσου Βαγενᾶ Ἡ τυπολογία Κοκόλη καί ἡ μερική ρίμα Τό βιβλίο τοῦ Ξενοφῶντος Κοκόλη Ἡ ὁμοιοκαταληξία. Τύποι καί λειτουργικές διαστάσεις (1993) ἀποτελεῖ ἀναμφισβήτητα βιβλίο ἀναφορᾶς γιά τήν ἑλληνόγλωσση ριμολογία. Δέν εἶναι μόνο τό γεγονός ὅτι συνιστᾶ τό μοναδικό στά ἑλληνικά ἐγχειρίδιο ἀφιερωμένο ἀποκλειστικά στό…

Ποιητική, τεύχος 18 (Φθινόπωρο 2016)

Ποιητική, τεύχος 18 (Φθινόπωρο 2016) Αγορά  € 14 Μόλις κυκλοφόρησε το φθινοπωρινό, 18ο τεύχος της Ποιητικής με πλούσια και σημαντική, όπως πάντα, ύλη. Το κεντρικό αφιέρωμα αφορά τη συνέχεια του προηγούμενου αφιερώματος στον Υπερρεαλισμό, με ανέκδοτα κείμενα του Ανδρέα Εμπειρίκου. Το αφιέρωμα προλογίζουν ο Χάρης Βλαβιανός και η Ιωάννα Ναούμ, η οποία έχει και τη γενικότερη επιμέλεια του αφιερώματος. Το αφιέρωμα συμπληρώνουν…

William Shakespeare: Harold Bloom – Σαίξπηρ: Η επινόηση του ανθρώπινου

Harold Bloom Σαίξπηρ Ἡ ἐπινόηση τοῦ ἀνθρώπινου[1] Μετάφραση: Αρης Μπερλής Στόν ἀναγνώστη Οἱ λογοτεχνικοί χαρακτῆρες πρίν ἀπό τόν Σαίξπηρ εἶναι σχετικά ἀμετάβλητοι. Γυναῖκες καί ἄντρες μεγαλώνουν, γερνοῦν καί πεθαίνουν ἀλλά δέν ἀλλάζουν διότι ἄλλαξε ἡ σχέση τους μέ τόν ἑαυτό τους, ἀλλά μᾶλλον ἐπειδή ἄλλαξε ἡ σχέση τους μέ τούς θεούς ἤ τόν Θεό. Στόν…

Jorge Luis Borges – Σύντομοι ὁρισμοί γιά τήν ποιητική τέχνη

Jorge Luis Borges  Σύντομοι ὁρισμοί γιά τήν ποιητική τέχνη ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΛΟΚΥΡΗΣ   Ἡ ποίηση δέν εἶναι λιγότερο μυστηριώδης ἀπό τά ὑπόλοιπα στοιχεῖα τοῦ κόσμου. Ἕνας ἤ δύο πετυχημένοι στίχοι δέν μποροῦν νά ἐξάπτουν τή ματαιοδοξία μας, ἀφοῦ εἶναι δωρεά τῆς Τύχης ἤ τοῦ Πνεύματος· μόνο τά λάθη εἶναι δικά μας. Ἐλπίζω ὁ ἀναγνώστης νά…

Αλέξης Παπάζογλου – Υπόθεση γενεαλογίας (Ή η ερώτηση στην απάντηση 42)

Ὑπόθεση γενεαλογίας (Ἤ ἡ ἐρώτηση στήν ἀπάντηση 42) Πότε ἦταν ἡ πρώτη φορά πού συνέβη κάτι καλό; Ἡ γνωστή ἱστορία λέει πώς τήν ἕκτη μέρα Ὁ Θεός συλλογίστηκε τό δημιούργημά του Καί ἀπεφάνθη πώς ὅλα καλῶς ἔχουν. Λίγο αὐτάρεσκη βέβαια ἡ παραδοχή αὐτή. Ἀγνοώντας τίς θεϊκές θριαμβολογίες Τά πάντα (σύμφωνα μέ τήν ἐπίσημη ἐκδοχή) Πᾶνε…

David Ricks – Σκέψεις για τον Καβάφη και το ελληνικό επίγραμμα

David Ricks «Μιά ἀμυδρή γλύκα στό ἀτέρμονο ἀπομεσήμερο»; Σκέψεις γιά τόν Καβάφη καί τό ἑλληνικό ἐπίγραμμα* ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΕΙΡΗΝΗ ΛΟΥΛΑΚΑΚΗ-MOORE   Ὁ Καβάφης εἶχε ἐπενδύσει πολλά στήν καλά θεμελιωμένη ἀξίωση τοῦ συνεχιστῆ – ἤ καλύτερα τοῦ ἐμψυχωτῆ– τῆς ἀλεξανδρινῆς παράδοσης, ὅπως αὐτή τή βρίσκουμε βολικά ἐμφιαλωμένη γιά τούς μεταγενέστερους στήν Παλατινή Ἀνθολογία.[1] Παρ’ ὅλ’ αὐτά, ἡ…

Γιάννης Δούκας – Με λυρισμό προσωπικό και ανένταχτο

ΜΕ ΛΥΡΙΣΜΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΚΑΙ ΑΝΕΝΤΑΧΤΟ Ἀργύρης Χιόνης, Ὅ,τι περιγράφω μέ περιγράφει, Γαβριηλίδης, Ἀθήνα 2010 Δωδέκατη συλλογή γιά τόν Ἀργύρη Χιόνη (γενν. 1943), ἕξι χρόνια ἔπειτα ἀπό τήν προηγούμενη ποιητική του κατάθεση (Στό ὑπόγειο, Νεφέλη, 2004). Ἐντατική καί πολύπλευρη ἡ ἐνδιάμεση λογοτεχνική του δραστηριότητα: μεταξύ ἄλλων, ὁ Χιόνης ἐξέδωσε συγκεντρωμένο τό ποιητικό του ἔργο ἀπό τό…

Γαλάτεια Δημητρίου – Melencolia I

Γαλάτεια Δημητρίου Melencolia I   «ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΖΥΓΙΖΟΥΝ ΔΙΠΛΑ» ὅταν εὐρύχωρα ὁ ἐφιάλτης διαρκεῖ δέν ἀποτρέπω τήν κραυγή οὔτε τήν ἄφεση κλεῖσε παντοῦ, συμβούλεψα, καί πλήθυνα ἀγγίζοντας τό γράμμα: τό μελάνι κυκλώνει ἀδέκαστα χέρια σβήνουν κι ἄς τά συλλάβισα κι ἐγώ πού περπατάω ἀέρα θέλω νά σ’ ἐκδικηθῶ βαθύτατα γιά ὁτιδήποτε ἔχει βάρος…

Χρύσα Φραγκιαδάκη – Δική του: με το Δικαίωμα της Λευκής Επιλογής

Δική του – μέ τό Δικαίωμα τῆς Λευκῆς Ἐπιλογῆς (μέ ἀφορμή τό ποίημα τοῦ Billy Collins «Taking off Emily Dickinson’s clothes») Ἡ Ἔμιλυ Ντίκινσον (Emily Dickinson), τό σημαντικότερο μυαλό πού ἐμφανίστηκε ἀνάμεσα στούς Δυτικούς ποιητές τούς τελευταίους περίπου τέσσερις αἰῶνες κατά τόν Χάρολντ Μπλούμ (Harold Bloom), δέν εἶχε δημοσιεύει ὅσο ζοῦσε παρά ἑπτά ποιήματα –…

T.S. Eliot – Τέσσερα κουαρτέτα: «Burnt Norton»

T.S. Eliot Τέσσερα κουαρτέτα: «Burnt Norton» ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΧΑΡΗΣ ΒΛΑΒΙΑΝΟΣ   Ολοκλήρωσα πρίν μερικούς μῆνες τή μετάφραση τῶν Τεσσάρων κουαρτέτων τοῦ Τ.Σ. Ἔλιοτ, ἔργο τό ὁποῖο μέ ἔχει ἀπασχολήσει πάνω ἀπό δύο δεκαετίες. Ἀνέβαλα διαρκῶς νά καταπιαστῶ μαζί του, καθώς ἄλλοι (ἀγαπημένοι) ποιητές, Ἀμερικανοί κυρίως καί μή (Γουίτμαν, Μπλαίηκ, Πάουντ, Στῆβενς, κάμμινγκς, Ἄσμπερυ, Κάρσον, Λόνγκλεϋ), διεκδικοῦσαν…